De ontwikkelingsgeschiedenis van textielmachines

Mensen gebruikten eerst natuurlijke vezels als grondstof voor het spinnen en weven, vóór de uitvinding van het schrift (zie Wereldtextielgeschiedenis, Chinese textielgeschiedenis). China had al met de hand bediende spinnewielen gebruikt om garen te spinnen tijdens de lente- en herfstperiode en de periode van de strijdende staten. Tijdens de Song-dynastie was een groot door water aangedreven spinnewiel met meer dan 30 spindels uitgevonden. In 1769 vervaardigde de Engelsman R. Arkwright (ook vertaald als Richard Arkwright) een door water aangedreven spinmachine. In 1779 vond de Engelsman S. Crompton (Samuel Crompton) de spinmachine uit. Na zijn introductie in de Verenigde Staten vond de Amerikaan J. Thorpe in 1828 de ringspinmachine uit, die de productiviteit verschillende keren verhoogde door het gebruik van continu spinnen. Weefgetouwen uit de periode van de Strijdende Staten in China gebruikten al het hefboomprincipe en gebruikten voetbediende drijfstangen om het heldframe aan te drijven om de afwerpactie te voltooien. In 1733 vond de Engelsman J. Kay (ook vertaald als John Kay) de vliegende shuttle uit, die de shuttle raakte en ervoor zorgde dat deze met hoge snelheid vloog, waardoor de productiviteit van het weefgetouw verdubbelde. In 1785 vond de Engelsman E. Cartwright (ook vertaald als Edmund Cartwright) het elektrische weefgetouw uit. In hetzelfde jaar bouwde Groot-Brittannië 's werelds eerste door een stoommachine aangedreven katoentextielfabriek, die de transformatie markeerde van de textielindustrie van handwerk naar grote industrie. Een keerpunt in de productietransitie. De vooruitgang van de menselijke samenleving en de bevolkingsgroei hebben de ontwikkeling van de textielindustrie bevorderd en dienovereenkomstig de verbetering van de textielindustrie bevorderdtextielmachines. Energiehervormingen (het vervangen van menselijke en dierlijke kracht door stoomkracht) legden de basis voor moderne textielmachines.

De komst van kunstmatige vezels aan het einde van de 19e eeuw verbreedde het vakgebiedtextielmachinesen een categorie chemische vezelmachines toegevoegd. De groei van de vraag van mensen naar synthetische vezels heeft ertoe geleid dat de spinapparatuur voor synthetische vezels groter is geworden (de diameter van de spinschroef bereikt 200 mm, en de dagelijkse productie van een enkele spinmachine bereikt 100 ton) en tot hoge snelheid (de spinsnelheid bereikt 3000 tot 4000 meter). /min) richting ontwikkeling. Het land met de snelst groeiende kunstvezelindustrie ter wereld vernieuwt apparatuur bijna elke vijf tot zes jaar, en het aantal machines verdubbelt in tien jaar tijd. De spin- en weefapparatuur heeft de afgelopen 20 jaar veel gedeeltelijke verbeteringen aangebracht om zich aan te passen aan het pure spinnen van chemische vezels of het mengen met natuurlijke vezels, zoals het uitbreiden van het bereik van geschikte vezellengtes voor het trekmechanisme en het elimineren van statische elektriciteit op de vezels. Op het gebied van verven en afwerken zijn verfapparatuur voor hoge temperaturen en hoge druk, apparatuur voor het instellen van warmte, apparatuur voor het afwerken van hars en losse afwerkingsapparatuur ontwikkeld.

Mensen gebruiken al meer dan 6000 jaar traditionele methoden om stoffen te spinnen en te weven. Tot op de dag van vandaag vormen spin- en weefmachines, ontworpen op basis van traditionele principes, nog steeds de belangrijkste uitrusting in de textielindustrie ter wereld. Sinds de jaren vijftig zijn er echter enkele nieuwe procesmethoden ontstaan, die de traditionele methoden gedeeltelijk vervangen en textiel met een veel hogere efficiëntie produceren, zoals rotorspinnen, niet-geweven stoffen, enz. Nieuwe procesmethoden brengen nieuwe productiemethoden voort.textiel uitrusting, en de volwassenheid en promotie van nieuwe textielapparatuur bevordert de verdere ontwikkeling van de textielindustrie.